Wiskundige over spiritualiteit

Wiskunde vervulde Francis Su met ontzag en verwondering. Door confrontaties met de eindigheid van het leven kwam zijn spirituele kant tot leven.

De Amerikaan Su groeide op in een seculier gezin, maar werd wel naar een christelijke school gestuurd omdat dit de beste basisschool in zijn omgeving was. Hier ontwikkelde hij ontzag voor ‘heilige plekken’ zoals een kathedraal, en ‘heilige figuren’, zoals Jezus Christus. Hij kon in een kerkbank zitten en zich voorstellen hoe het zou zijn om een gesprek met Jezus te hebben.

Kernoorlog

Dat voorstellingsvermogen richtte hij later vooral op de wiskunde, zijn favoriete vak. Ook wiskunde riep ontzag en verwondering op. Wiskundige formules bestaan als zodanig niet in de fysieke wereld, maar hebben er wel effect op. Dat zo’n concept van buiten de werkelijkheid toch invloed had, voelde als een spirituele waarheid.

Su ging wiskunde studeren in de jaren tachtig – midden in de Koude Oorlog, met de voortdurende dreiging van een kernoorlog. Zijn kamergenoot had een kaart van de VS boven zijn bed hangen met alle grote steden erop, voorzien van cirkels in allerlei kleuren. Dit liet zien hoe groot de vernietiging zou zijn wanneer deze steden getroffen zouden worden door een atoombom.

Sprong

Deze dreiging greep student Su sterk aan. Daarnaast werden zijn beide ouders ziek, zijn vader kreeg darmkanker, zijn moeder de ongeneeslijke ziekte ALS. Alles bij elkaar was het genoeg om Su in een depressieve toestand te storten. Wat was zijn wiskunde waard in het licht van al deze bedreigingen? Zijn kamergenoot antwoorde dat er inderdaad geen hoop was ‘tenzij je in God gelooft’.

Die uitspraak was het begin van een weg die Su uiteindelijk bij het christendom bracht. Hij bleef wel analytisch, en stelt dat hij de claims van het christendom en de Bijbel heeft onderzocht. Maar de stap om christen te worden beschrijft hij zelf als een ‘sprong’. Die sprong leverde hem het inzicht op dat schoonheid voldoende was om iets te onderzoeken. Zijn wiskundig werk hoefde geen praktisch toepassing te hebben. Daarnaast stelt hij te hebben geleerd dat lijden nut kan hebben, en ontdekte hij het belang van relaties met anderen.

Dit gaf zijn leven zin en een doel, stelt Su in een artikel dat onlangs verscheen in het tijdschrift Christianity Today. Hij voelt niet langer de druk om alleen in de wetenschap te presteren, maar maakt ook ruimte voor andere activiteiten, zoals zorg voor medemensen in de marge van het bestaan.

Bron: Christianity Today, I Loved Studying Math. I Needed God to Show Me Why.
Francis Su schreef het boek ‘Mathematics for Human Flourishing’, waarin hij laat zien waarom wiskunde leuk en mooi is, en dat het aansluit bij de basisverlangens van ieder mens.