Schepping-evolutiedebat vergelijkbaar met debat heliocentrisme?
Afgelopen zomer is orthodox-christelijk kranten- en bladen lezend Nederland overspoeld met discussies over schepping en/of evolutie. De lezer kon kiezen uit allerhande meningen die zich – althans in de ogen van hen die een tegenovergestelde mening hebben – bewegen van star biblicisme tot grenzeloos relativisme.
Het is leerzaam in het licht van dit debat eens te kijken naar een discussie die zo’n vierhonderd jaar geleden gevoerd werd in de gereformeerde kerk en theologie. Die ging over het nieuwe heliocentrische wereldbeeld zoals dat in het Westen was geïntroduceerd door Nicolaus Copernicus (1473-1543). Een wereldbeeld dat veel weerstand opriep omdat het strijdig leek met Bijbelteksten zoals bij voorbeeld Jozua 10:12, 2 Koningen 20:9 en Jesaja 38:8 (waarin een bewegende zon wordt gesuggereerd), maar nu nagenoeg volledig geaccepteerd is in de gereformeerde traditie. Welke argumenten/mechanismen waren er verantwoordelijk voor de acceptatie van nieuwe ideeën die in eerste instantie veel weerstand opriepen? En zijn er misschien parallellen te trekken met de huidige schepping-evolutiediscussie?
